کد مطلب:35506 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:39

گنجینه پرسمان » اعتقادات

منظور از «خبر بزرگ» كه از جمله اسماء قيامت است چيست؟

قرآن از قيامت به عنوان گزارش بزرگ (نبأ عظيم) ياد كرده چنين ميفرمايد: «قل هو نبؤا عظيم أنتم عنه مُعرِضون» ص/67ـ68»؛ [اي پيامبر بگو: آن گزارش مهمّ خبر قيامت، دوزخ و بهشت است كه خبر بزرگ عالم به شمار رفته و دريغا كه شما از شنيدن آن خبر بزرگ اعراض ميكنيد]. همچنين ميفرمايد: «عمّ يتساءلون عن النّباءِ العظيم الّذي هم فيه مُختلفون كلاّ سَيعلمون ثمّ كلاّ سَيعلمون» نبأ/1ـ5 چون پيامبر اسلام(ص) در طي آياتي از قران سخن از خدا و قيامت آغاز فرمود، مؤمن و كافر به مجادله پرداختند. از اينرو اين آيات نازل شد كه مردم از چه خبر مهمي پرسش و گفتگو ميكنند؟ از خبر بزرگ قيامت، كه در آن با هم به جدل و اختلاف نظر پرداختند. چنين نيست كه منكران پنداشتهاند. به زودي خواهند دانست و البته به زودي آگاه ميشوند.

بر اين پايه، گزارشگر اين گزارش بزرگ پيامبر اسلام است و گويا خود آن حضرت «نبأ عظيم» است و بعد از او فرزندان معصوم و بزرگوار او(ع) فرزند اين گزارش بزرگ شمرده ميشوند؛ چنانكه در دعاي معروف ندبه خطابه به حضرت مهدي(ع) آمده است: «يابن النّبأ العظيم».

در خور ذكر است، چون خبر مهم (نبأ عظيم) در جان پيامبر و اوصياي او ملكه است، هر كدام از آن ذوات نوري، خود نبأ عظيم خواهند بود. امير مؤمنان(ع) نبأ عظيم اين نظام است. از اين رو فرمود: اگر پردهها كنار رود بر يقينم افزوده نميشود. اين نيست جز اين كه اين ذوات مقدس داراي مقام ولايتند؛ يعني كسي كه به مقام والاي ولايت برسد خود، نبأ عظيم است. بنابراين، ائمّة معصومين(ع) فرزندان ولايتند؛ نظير آنچه در صدر اسلام رزمندگان دلير، خود را فرزندان اسلام و قرآن معرفي ميكردند؛ سلمان (رض) ميگفت: «أنا سلمان ابن الإسلام»؛ من سلمان، فرزند اسلام هستم (بحار 2/390)

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 4 (معاد در قرآن)